اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۹۷
جانا ز دو چِشم من خیالت که برد
یا از دل من شوق وصالت که برد
گیرم که به وصلت نبود دسترسی
از لوح روان نقش جمالت که برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به محبت و آرزوی وصال محبوب اشاره دارد. شاعر از زیبایی محبوب می‌گوید و ابراز احساس می‌کند که عشق و خیال او از چشم‌ها و دلش جدا نمی‌شود. حتی اگر نتواند به محبوب برسد، تصویر او در ذهن و روحش باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: ای عزیزم، یا تصور زیبای تو از چشمان من رفته یا اینکه شوقی که برای دیدنت دارم از دل من رفته است.
هوش مصنوعی: اگرچه به وصال تو دست نیافتم، ولی دست کم نقشه زیبایی‌ات در ذهنم باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.