اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۱
ای خوش پسران که عقل مدهوش شماست
دل چاکر آن عارض گل پوش شماست
زر را چه محل که سر فدا باید کرد
آن را که سر سیم بناگوش شماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و جذابیت پسران اشاره می‌کند و می‌گوید که عقلشان تحت تأثیر زیبایی‌های آنها قرار گرفته است. او به عشق و دل باختگی‌اش نسبت به چهره دلنشین آنها اشاره می‌کند و همچنین بیان می‌کند که ارزش طلا و زر در مقابل زیبایی و محبت آنها بی‌معناست و جان خود را نیز فدای آنها می‌کند.
هوش مصنوعی: ای خوشا پسرانی که عقل شما در اختیار زیبایی‌های شماست؛ دل من تنها به خاطر آن چهره‌ی گلگون شما دچار شوق و شیدایی شده است.
هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به ارزش‌ها و اولویت‌ها بپردازیم، نقره‌ای که بر گوش شماست ارزش بیشتری دارد تا اینکه برای طلا تلاش کنیم یا جان خود را برای آن فدای کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.