اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
»
شمارهٔ ۳۰
هر زخم که بر سینهٔ غمناک آید
از تیغ زبانِ نفس ناپاک آید
آب سخن است آنک بدو دل شویند
دل پاک بود اگر سخن پاک آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که هر زخم و درد که به دل می‌رسد، ناشی از زبان و گفتار ناپاک است. سخن از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که اگر حرف‌ها پاک و صحیح باشند، دل‌ها نیز پاک خواهند بود.
هوش مصنوعی: هر آسیبی که بر دل غمگین می‌نشیند، ناشی از صحبت‌ها و کلمات ناپاکی است که بر زبان می‌آید.
هوش مصنوعی: اگر دل پاک باشد و به عشق سخن درست و زیبا بگراید، مانند آب راکد نخواهد ماند و به طراوت و صفا بدل می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.