اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
»
شمارهٔ ۱
گر معترفی به زشتخویی نیکی
گر عیب کسی دگر نجویی نیکی
بد گفتن و نیک بودنت کاری نیست
گر بد باشی و بد نگویی نیکی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها به این موضوع اشاره دارد که اگر به زشت‌رویی کسی معترصی، این کار نیک نیست. همچنین، اگر عیب کسی را جستجو نکنی، نیکو است. در واقع، بدگویی و نمایش نیکویی حقیقی ندارند، زیرا اگر خود بد باشی و بد نگویی، در واقع نیکی کردی. به عبارتی، بهتر است که به عیب دیگران توجه نکرده و درون خود را اصلاح کنیم.
هوش مصنوعی: اگر کسی را به خاطر زشت‌خوییش مورد انتقاد قرار دهی، در واقع نیکی نمی‌کنی؛ چرا که به جای عیب‌جویی از دیگران، بهتر است بر نیکی‌ها تمرکز کنی.
هوش مصنوعی: اگر بد باشی ولی زبانت بد نمی‌گوید، این به معنای نیکو بودن نیست. صرف بدگویی نکردن در صورتی که خود فرد بد باشد، نشان دهنده نیکی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.