اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۸۹
زین گلبن عمر تازه گلها چده گیر
وین روز گذشته گیر و شب آمده گیر
جانی که به زنجیر طبایع بسته است
ناگه به دمی جسته و بیرون شده گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و تازگی زندگی اشاره می‌کند و از شنونده می‌خواهد که در لحظه‌های زیبای زندگی غرق شود. او می‌گوید که باید از روزهای گذشته بهره برد و شب را نیز در آغوش گرفت. همچنین، شاعر به جانی اشاره می‌کند که در قید و بند طبیعت است و به ناگاه از این بند رها می‌شود، و باید این لحظه‌های ناب را درک کرد.
هوش مصنوعی: از این باغ زیبای عمر، گلها را بچین و از روزهای گذشته استفاده کن، چرا که شب به سر آمده و زمان گذشت.
هوش مصنوعی: نفسی که به محدودیت‌های طبیعی گرفتار شده، ناگهان در یک لحظه از این قید رهایی می‌یابد و آزاد می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در بندگی ات دیو و پری صف زده گیر
وندر دل تو هر آنچ رفت آمده گیر
چون کار تو بگذشتن و بگذاشتن است
کیخسرو عالم شده گیر و سده گیر
کار همه دنیا بمرادت شده گیر
پس عمر برفته و اجل آمده گیر
گویی بمراد خویش دستی بزنم
خود نتوانی و گر توانی زده گیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.