اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۶۲
ای دل چو بسوختی گذر از خامان
وز صحبت ناجنس میفشان دامان
فسق ارچه به جمله چیز زشت است ولی
لیکن زچه زشت تر زنیکو نامان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که دل باید از وسوسه‌های ناپاک و بی‌هوده دوری کند و در برابر گناهان مقاومت کند. شاعر می‌گوید که اگرچه فسق و گناه کارهای ناپسند و زشتی هستند، اما زشت‌تر از آن، کسانی هستند که خود را به عنوان انسان‌های خوب و شریف معرفی می‌کنند در حالی که در باطن ناپاک‌اند.
هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که از درد و رنج به سوز و گداز افتادی، از کنار انسان‌های نادان و ناشایست دوری کن و در جمع کسانی که شخصیت و ایمان ندارند، خود را آلوده نکن.
هوش مصنوعی: اگرچه هر نوع فسق و کارهای ناپسند زشت است، اما زشت‌تر از آن، زشت‌کاری زنی است که نامش بد شده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.