اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۵۵
خواهی که بود شاهدت ای مرد علیل
مانند سماعیل به نزدیک خلیل
گر شاهد را برای شهوت طلبی
سگ بر تو شرف دارد و شیطان تفضیل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به مردی بیمار و ضعیف اشاره می‌کند و او را به شخصیت سماعیل و خلیل (حضرت ابراهیم) می‌دهد. شاعر می‌گوید اگر کسی به دنبال لذت و شهوت باشد، آن شخص از سگ و شیطان هم پست‌تر است و ارزش ندارد. به نوعی به اهمیت درک و مقایسه ارزش‌ها اشاره می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در کنار کسی مثل ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) باشی، باید مانند اسماعیل (علیه‌السلام) تسلیم و آماده باشی.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر شهوت‌پرستی به سوی معشوقی برود، در واقع به اندازه‌ای از حیوانیت و شیطنت فرو می‌افتد که هیچ ارزش و مقام شایسته‌ای ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بی رهبر و بی نشان و بی هیچ دلیل
ناگاه به خان عنکبوت آمد پیل
هرگه کآید زبحر ربّانی سیل
دیگر نکند این سگ نفسانی میل
حقّا که به لب رسید این روح عزیز
زین سگ که هزار خوک دارد در خیل
از عقل دلیل آید و از عشق خلیل
این آب حیات دان و آن آب سبیل
در چرخ نیابی تو نشان عاشق
در چرخ درآیی بنشانهای رحیل
دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل
می‌کرد به هر گوشه چو فرزین تحویل
خورشید پیاده در رکابش می‌رفت
می‌کرد رخ خاک به خدمت تقبیل
ای جان جهان، جان جهان، دلبر گیل
می دل همه روج داروتی دیمی میل
سیلاب سرشک قاسم از ابر غمت
اندی بشو، که برد گیلان را سیل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.