اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۳۶
ای دل به وصالش به تمنّا نرسی
تا در خاکی به اوج اعلا نرسی
تا سر بنیفکنی نباشی زنده
از لا چو بنگذری به الّا نرسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و وصال می‌پردازد و می‌گوید که برای رسیدن به معشوق، باید تلاش و سختی کشید. او تأکید می‌کند که تا وقتی انسان خود را از قید و بندهای دنیوی رها نکند و به مراحل بالاتر نرسد، نمی‌تواند به عشق واقعی دست یابد. در واقع، رسیدن به اوج عشق نیازمند فانی شدن و گذر از موانع است.
هوش مصنوعی: ای دل، تو هرگز به آرزوی وصالش نخواهی رسید، مگر اینکه در جهانی دیگر و در اوج کمال قرار بگیری.
هوش مصنوعی: تا زمانی که با تفکر و تعمق در مسائل زندگی نکنی، نمی‌توانی به پیشرفت و موفقیت دست یابی. اگر از جزئیات و ظرافت‌های زندگی غافل باشی، هرگز به هدف و مقصد واقعی خود نخواهی رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.