اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۱۲۲
من پیرو طبعم این ضلالت زآن است
بی حاصلم از عمر ملالت زآن است
از بی سودی نمی خورم چندین غم
سرمایه زیان است خجالت زآن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به ناامیدی و بی‌ثمری زندگی‌اش اشاره می‌کند. او می‌گوید که به دلیل پیروی از طبع خودش به سر迷ت و سردرگمی دچار شده و از بی‌حاصلی عمرش غمگین است. به نوعی، او این احساس خجالت را به خاطر زیان‌هایی که از بی‌سود بودن زندگی‌اش می‌برد، ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: من از روی طبیعت خود به راهی نادرست می‌روم و دلیل آن این است که به خاطر بی‌حاصلی‌ام در زندگی احساس دل‌زدگی و خستگی می‌کنم.
هوش مصنوعی: من به خاطر بی‌فایده بودن ناراحتی‌هایم را افزایش نمی‌دهم، زیرا این نگرانی‌ها تنها باعث زیان و شرمندگی‌ام می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.