گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

چون در غم تو شادی من نفزاید

جز در طلبت جان و دلم نگشاید

خاک در تو چو سرمه شد در چشمم

ملک دو جهان به چشم اندر ناید

 
sunny dark_mode