|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به فقر و نادیده انگاشتن آن توسط مردم اشاره می‌کند. او می‌گوید که حتی اگر فقر را نادیده بگیرند، همچنان در دل خاک وجود دارد و بزرگان و شاهان نیز در نهایت به آن بازمی‌گردند. در واقع، آدمی هرچقدر هم در دنیا مقام و ثروت داشته باشد، در نهایت به خاک می‌پیوندد.
هوش مصنوعی: در مسیر فقر، افرادی که درک درستی ندارند، از هر چیزی که مربوط به آنچه در واقعیت وجود دارد نیست، چشم‌پوشی می‌کنند و به آن گوش نمی‌دهند.
هوش مصنوعی: در وجود خود چون خاک humble و متواضع باش، چرا که پادشاهان دنیا نیز مانند سرمه‌ای که در چشم می‌گذارند، تو را ارج می‌نهند و به مقام تو احترام می‌گذارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر ره فقر دیده نادیده کنند
هر چه ز حدیث اوست نشنیده کنند
خاک ره اوباش که شاهان جهان
خاک قدمش چو سرمه در دیده کنند
اندر ره فقر دیده نادیده کنند
هر آن چه حدیث تست نشنیده کنند
خاک در آن باش که شاهان جهان
خاک قدمش چو سرمه در دیده کنند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.