|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که وقتی نیازهای اولیه‌اش مثل نان و تره برآورده می‌شود، از زندگی راضی است و نمی‌تواند بگوید که رئیس یا قاضی چه کسانی هستند. او همچنین نشان می‌دهد که برای جلوگیری از سرما، خود را در پلاس پیچیده است و در ذهنش آن را چیزی باارزش مثل اطلس تصور می‌کند. این اشعار حاکی از رضایت از زندگی ساده و واقعی است.
هوش مصنوعی: زمانی که نیازهای ساده‌ام مانند نان و سبزی تأمین می‌شود، چرا باید به مسائل بزرگ‌تری فکر کنم؟ من که در این وضعیت، هیچ فکری درباره مقام‌ها و مسئولیت‌های اجتماعی نمی‌کنم.
هوش مصنوعی: برای جلوگیری از سرما، لباس کم‌وزن و نرم به تن کرده‌ام و تصور می‌کنم که این لباس از پارچه‌ای بسیار نرم و زیبا ساخته شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.