اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۶۹
«اوحد» تو به هر خیال مغرور مشو
پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو
چون خودبینی تو از خدا افتی دور
نزدیک خدا باش و زخود دور مشو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به انسان هشدار می‌دهد که به خاطر خیال‌های بلندپروازانه و خودبینی مغرور نشود. شاعر با استفاده از تصویر پروانه، اشاره می‌کند که انسان باید به نور الهی توجه کند و مانند پروانه در پی نور خدا باشد. انسان باید از خودپرستی فاصله بگیرد و به خدا نزدیکتر شود تا به سرمنزل مقصود برسد.
هوش مصنوعی: به هر فکر فریبنده‌ای مغرور نشو، مانند پروانه که به نور جذب می‌شود، خودت را قربانی هر جذابیتی نکن.
هوش مصنوعی: زمانی که به خودبینی و خودخواهی مشغول باشی، از خداوند دور می‌شوی. برای نزدیک شدن به خدا، باید از خودخواهی دوری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
افضل تو به هر حالی مغرور مشو
پروانه صفت به گرد هر نور مشو
از خودبینی‌ست کز خدا دور شوی
نزدیک خود آی و از خدا دور مشو
ای دل تو بهر خیال مغرور مشو
پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو
تا خود بینی تو از خدا مانی دور
نزدیکتر آی و از خدا دور مشو
جانا به کمال حسن مغرور مشو
وز راه وفا و مردمی دور مشو
ای دل چو طبیب ما ندارد رحمی
از درد فراق دوست رنجور مشو
موسی باش و شکفته از طور مشو
خرمن باش و به برق مسرور مشو
نوری به کف آر جان برو ساز نثار
پروانه شمعهای بی نور مشو
از باده کبر مست و مخمور مشو
وز راه سلامت و خرد دور مشو
روزی دو جهان اگر به کام تو شود
از شادی این دو روزه مغرور مشو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.