اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۶۴
تا حد طلبی به وصل بی حد نرسی
توحید نورزیده به «اوحد» نرسی
شاید که تمنّای رسیدن داری
لکن به تمنّای مجرّد نرسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ما می‌گوید که اگر به حدی از خواسته‌ها و طلب‌ها برسیم، هرگز به وصل بی‌نهایت و توحید حقیقی نخواهیم رسید. حتی اگر آرزوی رسیدن به حقیقت یا کمال را داشته باشیم، تنها به تِمنای ناقص و مجرّد نخواهیم رسید. به عبارت دیگر، برای دستیابی به بالاترین درجات وجودی و معنوی، باید از خواسته‌های محدود و دنیوی فراتر برویم.
هوش مصنوعی: اگر به حد مطلوبی از وصال نرسی، هرگز نمی‌توانی به وحدت حقیقی و ناب دست پیدا کنی. برای رسیدن به حقیقت و شناخت عمیق‌تر، باید از مرزها و محدودیت‌ها فراتر بروی.
هوش مصنوعی: شاید آرزوی رسیدن به چیزی را داشته باشی، اما به آرزوی خالص و بدون قید و شرط نخواهی رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.