اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۵۵
تو چیز طلب کت بستاند زهمه
یا همتت آستین فشاند زهمه
کار آنجا سازد آنک اسباب جهان
چیزی است که مُرد ریگ ماند زهمه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هر کسی باید تلاش کند و به دنبال خواسته‌های خود برود. او می‌گوید که کار بزرگ‌تر از این است که تنها به چیزهای جزئی بپردازیم و باید به سراغ چیزهایی برویم که واقعاً اهمیت دارند، زیرا در نهایت، ارزش واقعی زندگی در تلاش برای اهداف بزرگ‌تر و مهم‌تر نهفته است.
هوش مصنوعی: تو هر چیزی که بخواهی، با تلاش و اراده‌ات به دست می‌آوری. اگر همت و کوشش کنی، می‌توانی از همه موانع عبور کنی.
هوش مصنوعی: کار آنجا پیش می‌رود که ابزارهای مورد نیاز وجود دارد؛ چیزی که از هر چیز دیگر بی‌روح‌تر و بی‌فایده‌تر است، مثل خاکی که هیچ‌چیز در آن وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.