اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۲۷
از دست اجل جان نبرد زاینده
بر کس بنماند این جهان پاینده
بر باد نهاده شد بنای من و تو
بر باد بنا کجا بود پاینده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مرگ و ناپایداری زندگی اشاره دارد. شاعر می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند از تقدیر فرار کند و همه چیز در این دنیا بی‌ثبات است. او اشاره می‌کند که بناهای زندگی ما مانند زاینده و پاینده نیستند و به نوعی در معرض نابودی قرار دارند. در نهایت، حس عدم ماندگاری و زوال در این جهان را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از چنگ مرگ فرار کند و در این دنیا چیزی پایدار نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: سرنوشت و رابطه ما به راحتی از بین رفته و هر آنچه برای ما ساخته شده بود در حال نابودی است. آیا اساس و بنیاد ما بر چیزی پایدار و ماندگار بنا شده بود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.