اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۲۵
آدم که همی زد دم بی درمانی
ترسم که تو آن دم بزنی درمانی
زنهار که درماندهٔ هر در نشوی
گر درمانی به که زره درمانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حالتی سخن می‌گوید که آدمی در نهایت ناامیدی و درماندگی به سر می‌برد. او از ترس این‌که در آن لحظه کسی به او کمک نکند، ابراز نگرانی می‌کند. در واقع، شاعر می‌خواهد بگوید که اگر کسی به او کمک کند، بهتر است که به‌جای آنکه دردمندانه رفتار کند، به‌صورت مؤثری به او کمک کند.
هوش مصنوعی: انسانی که در حال صحبت درباره بی‌درمانی است، ممکن است در همان لحظه که در مورد درمانی صحبت می‌کند، به درمانی دست پیدا کند. ترس من این است که او در این لحظه خوشحال شود و درمانی برای مشکلش بیابد.
هوش مصنوعی: مواظب باش که به هیچ در و جایی پناه نبری، چون اگر دردمندی به کسی یا چیزی پناه ببرد، بهتر است به عنوان یک جنگجو آمادگی داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون است به درد دیگران درمانی
آنگه که به درد ما رسی درمانی
من صبر کنم تا تو ازو درمانی
آیی به درم چو حلقه بر در مانی
چونست به درد دیگران درمانی
چون نوبت درد ما رسد درمانی
من صبر کنم تا ز همه وامانی
آئی بر ما چو حلقه بر درمانی
رنجور غم عشق توأم تا دانی
من درد تو دارم و توأم درمانی
گفتم به طبیب اگر بدانی حالم
بی شک به علاج درد ما درمانی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.