اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۹۵
ای مست غمت عاقل و دیوانه به هم
وندر ره تو مسجد و بتخانَه به هم
در عشق تو جان بداده بیگانه و خویش
در پات فتاده شمع و پروانَه به هم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق عشق و جنون اشاره دارد. شاعر می‌گوید که در عشق تو، عقل و دیوانگی به هم آمیخته‌اند و فضاهایی مانند مسجد و بتخانه به یکدیگر نزدیک شده‌اند. در عشق تو، همگان از جان خود گذشته‌اند و عاشقانه به پای تو افتاده‌اند، همچون شمع و پروانه که به یکدیگر وابسته‌اند.
هوش مصنوعی: ای عاشق غم‌دیده، در عشق تو، عاقل و دیوانه کنار هم جمع شدند و در مسیر تو، خانه خدا و معبد بتان به هم پیوسته‌اند.
هوش مصنوعی: در عشق تو، جانم را به راحتی فدای خود کرده‌ام و چه بسا که دیگران و همچنین خودم، در برابر تو زانو زده‌ایم. مانند شمع و پروانه که به خاطر عشق خود، به سوی تو می‌آیند و جان می‌دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.