اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۵۱
گر حکم جهان زیر نگین داشتمی
بر خاک درت نثار چین داشتمی
زآنجا که تویی مرا چنین می داری
گر من توَمی تو را چنین داشتمی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و ارادت خود به معشوق می‌پردازد و بیان می‌کند که اگر اختیار جهان را در دست داشت، همه چیز را در راه معشوق قربانی می‌کرد. او از حالتی که معشوق او را چنین عزیز و بزرگ می‌دارد، احساس خوشبختی می‌کند و ابراز می‌کند که اگر در مقام معشوق بود، او نیز چنین محبت و احترام را به شاعر می‌داشت.
هوش مصنوعی: اگر بر جهان حکومت می‌کردم، خاک پای تو را نثار می‌کردم.
هوش مصنوعی: از وقتی که تو این گونه با من رفتار می‌کنی، اگر من هم مانند تو بودم، تو را همین‌طور می‌داشتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.