اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۲۳
او را خواهی، بگیر یک دم کم خود
در عالم او کی رسی از عالم خود
هر دم گویی که من ملولم چه کنم
ای بی معنی دعوی او و غم خود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعری به نام مولاناست و به بیان احساسات و تفکرات عمیق انسانی می‌پردازد. در این اشعار، شاعر به ما گوشزد می‌کند که در دنیای خارج، هر لحظه ممکن است دچار غم و اندوه شویم. او به ما یادآوری می‌کند که خود را از دنیای مادی رها کنیم و به حقیقتی بالاتر برسیم، زیرا در دنیای مادی، رنج و غم همیشه وجود دارد. در واقع، این اشعار به جستجوی معنا و فهم عمیق‌تری از زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر او را می‌خواهی، یک لحظه خود را کنار بگذار و در دنیای او قرار بگیر، زیرا در دنیای خود هرگز به او دست نخواهی یافت.
هوش مصنوعی: هر لحظه به من می‌گوید که من خسته‌ام، به چه کنم؟ ای کس بی‌معنی، مدعی او و ناراحتی خود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.