اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۹۴
ای آنک برِ تو قدر دارد آهی
درویشی را فضل نهی بر شاهی
آنجا که عنایت تو باشد باشد
کاهی کوهی وگرنه کوهی کاهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به اهمیت لطف و عنایت خداوند اشاره شده است. شاعر می‌گوید که اگر خداوند نظر رحمتش را به کسی کند، حتی یک درویش می‌تواند بر شاهان برتری یابد. در جایی که خداوند اراده کند، هیچ چیزی نمی‌تواند مانع شود و حتی یک ذره (کاهی) می‌تواند به اندازه یک کوه ارزشمند شود.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر تو، درویشی با یک آهش ارزشمند می‌شود، تو فضلت را بر شاهی می‌افکنی.
هوش مصنوعی: هر جایی که لطف و توجه تو باشد، حتی اگر وضعیت و شرایط کوچک و ناچیز باشد، ارزشمند و بزرگ می‌شود. ولی اگر توجه نباشد، حتی بزرگ‌ترین قدرت‌ها و امکانات نیز بی‌ارزش خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دنیا راهی بهشت منزلگاهی
این هر دو به نزد اهل معنی کاهی
گر عاشق صادقی ز هر دو بگذر
تا دوست ترا به خود نماید راهی
بنمودی مقنعی مهی ناگاهی
تا هر که پدید گشت چون گمراهی
او داشت فرو برده به چاهی ماهی
داری تو فرو برده به ماهی چاهی
افکند دلم رخت بمنزلگاهی
کآنجانبود بصد دلیلان راهی
چون من دو هزار عاشق اندر ماهی
میکُشته شود که بر نیارد آهی
گر حسن تو بر فلک زند خرگاهی
از هر برجی جدا بتابد ماهی
ور لطف تو در زمین بیابد راهی
صد یوسف سر برآرد از هر چاهی
چون من دو هزار عاشق اندر ماهی
می‌کشته شوند و بر نیاید آهی!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.