اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۸۹
بردارد اگر بر درش افکنده شویم
آزاد کند زصدق اگر بنده شویم
ای آنکه زمرده زنده بیرون آری
ما را نفسی ده که بدان زنده شویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به طلب آزادی و نجات روح اشاره دارد. شاعر از قدرتی بزرگ‌تر (خدا) می‌خواهد که اگر برای او دربندی فرض شویم، ما را آزاد کند. همچنین به زندگی دوباره و تنفس تازه‌ای اشاره دارد که می‌تواند ما را از حالت مردگی به زندگی بازگرداند. در کل، شعر به دنبال امید و رهایی از بندهای محدودکننده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به در خانه‌اش برود و در را باز کند، ما با شادی و آزادی آنجا خواهیم بود. اگر به صداقت و خدمت اقدام کنیم، آزاد خواهیم شد.
هوش مصنوعی: ای آن کس که می‌توانی ما را از نیستی به زندگی بازگردانی، لطفا جانی به ما عطا کن تا دوباره زنده شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا کی ز خمار می سرافکنده شویم
میریم بصد درد و دگر زنده شویم
رسوای خلایقیم و از حق خجلیم
تا کی ز خدا و خلق شرمنده شویم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.