اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۸۵
یا رب تو حلاوتی به جانم برسان
وز هجر زمانه با وصالم برسان
جز تو همه ناقصند در عین وجود
ای کامل مطلق به کمالم برسان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که لذتی به جانش برساند و او را از غم فراق زمانه نجات دهد. او معتقد است که همه چیز در دنیا ناقص است و فقط خداوند کامل مطلق است، پس از او می‌خواهد که به کمال و تمامیتش برسد.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، لطفی به جانم عطا کن و مرا از درد جدایی زمانه نجات ده و به وصال محبوب برسان.
هوش مصنوعی: تو تنها موجود کامل هستی و دیگران در وجودشان نواقصی دارند. از تو می‌خواهم که به کمال من بیفزایی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.