اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۴۵
یا رب ز سرشک رخ زر و سیمم ده
یعنی قدم رضا و تسلیمم ده
در مکتب اخلاص و ره صدق و صفا
حرفی دو زصبر و شکر تعلیمم ده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر هشداری از شاعر است که از خداوند می‌خواهد برکت و رضایت را به او عطا کند. او خواستار تواضع و تسلیم در برابر خداوند است و از او می‌خواهد که در راه اخلاص و صداقت، صبر و شکر را به او بیاموزد. به طور کلی، شاعر به دنبال راهنمایی و مساعدت الهی در زندگی‌اش است.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، از آن چشم‌های زیبا و گرانبهایم خون جگر می‌ریزم، یعنی بخواهد که مرا در مسیر راضی بودن و تسلیم شدن قرار ده.
هوش مصنوعی: در مدرسه صداقت و خلوص، مرا به صبر و شکر یاد بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.