اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۳۴
مجنون پریشان توَم دستم گیر
چون می دانی کان توَم دستم گیر
هر بی سر و پای دستگیری دارد
من بی سر و سامان توَم دستم گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از محبوب خود می‌خواهد که دستش را بگیرد و به او کمک کند. او احساس بی‌سر و سامانی می‌کند و تاکید دارد که حتی افراد بی‌هویت و سر و سامان نیز نیاز به کمک دارند، پس از محبوب خود می‌خواهد که در این وضعیت ناامیدیش او را دریابد و حمایت کند.
هوش مصنوعی: من درگیر عشق تو هستم و به شدت پریشانم، پس مرا کمک کن. تو که می‌دانی من متعلق به تو هستم، پس کمکم کن.
هوش مصنوعی: هر کسی که در وضعیت نامناسبی قرار دارد، حمایت و کمک‌هایی دریافت می‌کند، اما من که در وضعیتی آشفته و بی‌سامان هستم، به یاری تو نیاز دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.