اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۲۱ - القضا و القدر
شمشیر فلک پاره کند جوشن‌ها
پیکان قضا تیره کند روشن‌ها
زنهار به مرگ دیگران شاد مشو
دودی است برآید ز همه روزن‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی هشدار می‌دهد که نباید از مرگ دیگران خوشحال شد. شمشیر سرنوشت می‌تواند پرده‌های زندگی را پاره کند و تیر قضا بر زندگی آدم‌های روشن تاثیر منفی بگذارد. در نهایت، این مرگ‌ها تنها منجر به دودی می‌شوند که از همه‌جا به‌پا می‌خیزد و نشان‌دهنده‌ی مشکلات و رنج‌هاست.
هوش مصنوعی: شمشیر آسمان زره‌ها را پاره می‌کند و تیر تقدیر نورها را تاریک می‌سازد.
هوش مصنوعی: هرگز به مرگ دیگران خوشحال نشو، زیرا این شادی مانند دودی است که از تمام شکاف‌ها بیرون می‌آید و به معنای درد و رنجی است که به دنبال دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در حبس مرنج با چنین آهن‌ها
صالح بی‌تو چگونه باشم تنها
گه خون گریم به مرگ تو دامن‌ها
گه پاره کنم ز درد پیراهن‌ها
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.