اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۴۴ - الرّضا و التّسلیم
راضی چو نئی بدانچ او با تو کند
آن کن که خوش آیدت چو رو با تو کند
خود با تسلیم و [با] رضا کن تا دیو
از تو برمد فرشته خو با تو کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت تسلیم و رضایت در برابر شرایط اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر فردی با تو خوب رفتار کند، باید هم تو هم به او خوبی کنی. همچنین، اگر خود را با تسلیم و رضا بسازی، دیو (نماد شر) از تو دور خواهد شد و فرشته (نماد خوبی) به تو نزدیک می‌شود. به عبارت دیگر، درک و پذیرش شرایط می‌تواند به بهبود روابط و ایجاد دوستی‌های مثبت منجر شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی نسبت به تو رضایت ندارد، نباید نگران باشی. آنچه که تو را خوشحال می‌کند، انجام بده و به سلیقه خودت عمل کن، حتی اگر دیگران با تو موافق نباشند.
هوش مصنوعی: خودت را با تسلیم و رضایت وفق بده تا آن دیو درونت (بدی‌ها و مشکلات) از تو دور شود و فرشتگان (خوبی‌ها و زیبایی‌ها) در کنارت قرار بگیرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواهی که خدا کار نکو با تو کند
ارواح ملایک همه رو با تو کند
یا هر چه رضای او در آنست بکن
یا راضی شو هر آنچه او با تو کند
خواهی که خدا هرچ نکو با تو کند
ارواح ملایک همه رو با تو کند
یا هرچ رضای او در آن است بکن
یا راضی شو به هرچ او با تو کند
خواهی که خدا کار نکو با تو کند
ارواح ملایک همه رو با تو کند
یا هر چه رضای او در آن نیست مکن
یا راضی شو بهر چه او با تو کند
خواهی که خدا کار نکو با تو کند
ارواح ملایک همه رو با تو کند
با هرچه رضایِ او در آن نیست مکن
یا راضی شو به هرچه او با تو کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.