اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۲۴
ای از پی لطف تو دل من نگران
چون پوشیدی تو پرده بر من مدران
زین پس من و بندگیت تا من بزیم
تو نیز گذشته را زمن در گذران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از نگرانی دلش به خاطر محبت و لطف معشوق سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که معشوق پرده‌ای بر دلش کشیده و از او دور شده است. شاعر اعلام می‌کند که از این پس، او و معشوق باید به خدمت یکدیگر ادامه دهند و خواهش می‌کند که معشوق نیز گذشته را فراموش کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که با محبت خود دل من را نگران کرده‌ای، چرا پرده‌ای بر من کشیده‌ای و مرا از خود دور کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: از این به بعد من و تو به هم وابسته‌ایم؛ حالا که من از گذشته عبور کرده‌ام، تو نیز باید از آن عبور کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر سینه زنان از هوس و جامه دران
چون شیفتگان جامه به هر جا مدران
رخساره به خون دیده می شوی ولیک
مگذار که آلوده شود جامه در آن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.