|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس شرم و خجالت خود در یک جشن صحبت میکند. او به این نکته اشاره میکند که شخصیتی که او را به اینجا کشانده، همان کسی است که بعد از او قرار دارد و او در واقع کمتری ارزشی نسبت به آن شخص دارد. همچنین، او به زیردست خود اشاره میکند که در واقع همسطحی او است و باز هم به نوعی در حال تحقیر خود میباشد. این سطور نشاندهنده احساس حقارت و نسبت ناپایدار انسانی است.
هوش مصنوعی: در این مجلس همیشه از دو شخص شرمندهام، چرا که کسی که مرا از اینجا خارج میکند، در واقع همان کسی است که کفش من را در دست دارد.
هوش مصنوعی: نخست درباره کسی صحبت میکند که در جایگاه بالاتری از او قرار دارد و بعد از او، خودش قرار دارد. سپس به کسی اشاره میکند که در جایگاه پایینتری از خود اوست و همپای او به حساب میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.