|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از ظلمتی در آسمان و بیعدالتی آن صحبت میکند که هیچ ستارهای از آن دور نیست. او به امید اشاره میکند که سعی دارد آن را به سمت مثبت هدایت کند، زیرا از یأس و ناامیدی خبری نیست. همچنین، او به خوشبختی و سرنوشت خود اشاره میکند و میگوید که در زیر زمین، نهامی و خیالی از آب وجود ندارد.
هوش مصنوعی: عرفی در حیرت است از آسمان ظالمی که هیچ ستارهای نمیتواند از آن عبور کند و به اوج برسد.
هوش مصنوعی: من امید را به کدام سمت هدایت کنم، که از گروه یأس و ناامیدی به دور باشد و مورد هجوم آنها قرار نگیرد؟
هوش مصنوعی: بانو، آنچه از خوشبختی قسمت من شد، این است که زیر خاک نبوده و سراب او ناشی از امواج نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.