ای گریه، خون دل به کنار هوس مکن
گلبرگ باغ قدس به دامان خس مکن
یک ره به کعبه داری و صد ره به سومنات
باریک شارعیست، نگه باز پس مکن
صد شاهباز گرسنه پرواز می کنند
ای کبک پر شکسته کنار از قفس مکن
این دشت لاله زار فریب است، زینهار
خضری بجو، گوش به بانگ جرس مکن
فریاد ناسرشته به خون کی دهد اثر
آزار دل مجوی و عذاب نفس مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به هشدار و نصیحت می‌پردازد. او از گریه و اندوه بی‌فایده بر یک هوس و آرزو جلوگیری می‌کند و به یادآوری می‌پردازد که باید از زیبایی‌ها و نعمات الهی بهره‌مند شد. او به جست‌وجوی حقیقت و ارزش‌های معنوی دعوت می‌کند و تاکید می‌کند که نباید به ظواهر دنیوی دچار فریب شد. همچنین بر اهمیت آرامش درونی و پرهیز از آزار دل و نفس اشاره می‌کند و می‌خواهد خواننده را از گرفتاری‌های بی‌فایده دور نگه دارد.
هوش مصنوعی: ای گریه، دل را به خاطر آرزوها و خواسته‌ها نرنجان. گلبرگ‌های بهشتی را به خاطر غم و اندوه، زیر پای خراش و خس نگذار.
هوش مصنوعی: تو یک راه به کعبه داری و صد راه به سومنات، اما این راهی که می‌روی، باریک و سخت است؛ پس به عقب نگرد.
هوش مصنوعی: صد پرنده بزرگ و قوی گرسنه در حال پرواز هستند، ای کبک آسیب‌دیده، از قفس بیرون نرو.
هوش مصنوعی: این دشت پر از لاله، ظاهری فریبنده دارد. مراقب باش و به دنبال سرسبزی واقعی باش، به صداهای فریبنده توجه نکن.
هوش مصنوعی: فریاد بی‌مفهوم نمی‌تواند تأثیری بگذارد؛ پس دل خود را آزار نده و خود را عذاب نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.