چنان غم تو به آزار جان ما گستاخ
که با رخ تو کند خوی آشنا گستاخ
قبای ناز چو پوشی بعد ازین یاد آر
که می گشاد کسی بند این قبا گستاخ
نهال قد تو را رشک شاخ گل گفتم
به شاخ گل نوزد بعد ازین صبا گستاخ
به عشق ساده رسد محرمی، نه عقل فضول
کجاست قرب ادب پیشه و کجا گستاخ
ادب ز من طلبد شوخ آشنا رویی
که از تبسم او می شود حیا گستاخ
از آن سبب در بیکانه کوفت حسن غیور
که با کرشمه ی او هست آشنا گستاخ
عطای دوست شرابی دهد که از آن آمد
گناه پیشه به هنگامه ی جزا گستاخ
در آن مقام که از ناز حسن دلگیر است
از این مترس که بیگانه ای، در آ گستاخ
نیافت ره به حریم یگانگی عرفی
که همتش به ادب بود، مدعا گستاخ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غمی که از عشق تو بر جان ما مینشیند، به حدی است که حتی آشنا نیز جرأت میکند. هنگامی که تو به تن میپوشی، به یاد میآورم که کسی از این زحمت رها میشد. قامت تو چنان زیباست که من آن را به گل نسبت میدهم و حتی نسیم نیز در وصف آن گستاخ میشود. عشق سادهای برای کسی که در این مقام ادب و معرفت را نمیداند، کجاست؟ ادب از من میخواهد که با حسن خود با احتیاط رفتار کنم، زیرا لبخند تو حیا را زیر پا میگذارد. آنکس که در دل ما عالم غیور است، با کرشمه خود آشنایی را فراموش کرده است. دوست، شرابی میدهد که جرأت ما را در برابر عذابهای جزا افزایش میدهد. در جایی که از زیبایی دلگیر میشویم، نگران نباش که بیگانهای وارد میشود. عرفی نتوانسته به حریم یگانگی دست یابد، زیرا شجاعت او در ادب است.
هوش مصنوعی: غم تو به قدری به ما آسیب میزند که چهرهات نیز مثل دوستی که خود را به ما نشان میدهد، بیپروا شده است.
هوش مصنوعی: وقتی این لباس زیبا را میپوشی، به خاطر داشته باش که روزی کسی به خاطر این لباس، دلی را رنجانده است.
هوش مصنوعی: قامت تو را به اندازهی زیبایی گل توصیف کردم، اما از این پس وزش باد به قد و قامت تو حسادت خواهد کرد و جرأت پیدا میکند.
هوش مصنوعی: عشق واقعی به سادگی حاصل میشود، نه با فضولگویی عقل. ادب و احترام کجا هستند و بیادبی در کجا قرار دارد؟
هوش مصنوعی: آداب و رفتار از من میطلبد کسی که با چهرهی بازیگوش و خندان خود، باعث شرم و جرأت میشود.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و حس زیباپسندی که دارد، در دنیای بیخبران تأثیر میگذارد؛ چرا که با ناز و جاذبهاش، با آنها آشنا و تسلط دارد.
هوش مصنوعی: دوست، لطفی به ما میکند که حاصل آن باعث گناهکار شدن ما در زمان حساس حسابرسی میشود.
هوش مصنوعی: در آنجا که زیبایی و ناز، دل را میرنجاند، نترس از اینکه بیگانهای وجود دارد، زیرا در آن فضا، افراد بیپروا و جسور هستند.
هوش مصنوعی: در جستجوی ورود به دنیای یگانگی و وحدت، موفق نبودم. زیرا برای رسیدن به این هدف، نیاز بود که رویکرد و شیوهای مؤدبانه داشته باشم، اما خواستهام بسیار جسور و بیپروا بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وزید بر سر زلف کجت صبا گستاخ
مکن چنین به خود این هرزهگرد را گستاخ
چو با خیال تو بزمی کنم به خلوت دل
نفس به سینه نیارد نهاد پا گستاخ
شهید زهر نگاهی شدم بگو زنهار
[...]
مرو مرو ببرش این چنین دلا گستاخ
نموده ترک ادب میروی کجا گستاخ
اگر چه آمدن و رفتنت ز گستاخیست
بروبرو ببرش بیش از این میا گستاخ
ادب بورز وز گستاخیش مرو در پیش
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.