|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به بیان احساس کمبود و بینیازی از نعمات دنیوی میپردازد. او میگوید تنها بدهی دارد و چیز دیگری به همراه ندارد. همچنین به بیفایدگی لذتهای دنیا اشاره میکند و بیان میکند که اگر خوشاقبالی نباشد، حتی هنر نیز بیفایده است. در پایان، از درگاه خداوند درخواست میکند تا به او کمک کند، زیرا درگیر مشکلات و عذابی است که در نهایت به هیچ منتهی میشود.
هوش مصنوعی: من چیزی را از دیگران بدهکار هستم و غیر از این هیچ چیز دیگری ندارم. هزینههای زیادی برای من وجود دارد، اما هیچ پولی برای پرداخت آنها ندارم.
هوش مصنوعی: زندگی را با تمام لذتها و خوشیهایش بپذیرید، اما من هیچ توجهی به این داستانها ندارم.
هوش مصنوعی: اگر من هنری داشته باشم، آن را نمیشناسم، و حتی اگر هنری وجود داشته باشد، بدون شانس و تقدیر هیچ ارزشی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: وقتی که اختیار و ارادهات را از دست میدهی، دیگر هیچ نگرانی و فکری برایت باقی نمیماند، نه غم و نه چیزی دیگر.
هوش مصنوعی: از درگاه خداوند درخواست و حاجت کن، ای عبید، زیرا اینکه در در و دیوار بگردی و به در و دروازه مراجعه کنی، ارزش و جایگاهی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.