ساقیا کو باده چون سلسبیل
تا شوم مست و کنم جان را سبیل
من غلام همت آنم که او
کار پیغمبر کند بی جبرئیل
نیست با کم ز آتش نمرودیان
گر بسوزانندم از کین چون خلیل
طبل فرعونی چه کوبد زاهدا
غافلی غافل تو از بانگ رحیل
جز کفن با خود نبرده زیر خاک
آنکه زد تخت شهی بر پشت پیل
نیست اندر خانقاه و مدرسه
حاصلی جز آه و واه و قال و قیل
تا نتابد در دلت نور علی
کی بدل بینی جمال آن جمیل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از سعدی به تمسخر زاهدان و دنیاداران می‌پردازد و به دنبال یافتن سرمستی و لذت در زندگی است. شاعر از ساقی می‌خواهد که باده بیاورد تا مست شود و جانش را آزاد کند. او خود را غلام همت کسانی می‌داند که بدون واسطه، کارهای بزرگی انجام می‌دهند. سعدی به انتقاد از زهد ظاهری می‌پردازد و می‌گوید که در خانقاه‌ها و مدارس تنها صدای آه و ناله است و هیچ دستاورد واقعی وجود ندارد. نهایتاً به اهمیت روشنایی درونی و نیافتن زیبایی واقعی بدون آن اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، باده‌ای بیاور مانند آب زلال تا من مست شوم و جانم را آزاد و رها کنم.
هوش مصنوعی: من نوکر و همراه کسی هستم که مانند پیامبر، وظیفه‌اش را بدون نیاز به جبرئیل انجام دهد.
هوش مصنوعی: در برابر آتش دشمنان، از عذاب و کینه آنها نمی‌هراسم، زیرا که مانند ابراهیم خلیل، مقاومت و استقامت دارم.
هوش مصنوعی: صدای طبل فرعونی، به زاهدی که غافل است گوشزد می‌کند که تو از نغمه هجرت بی‌خبر هستی.
هوش مصنوعی: کسی که در دوران زندگی‌اش بر تخت پادشاهی نشسته و در اوج قدرت قرار داشته، در پایان کارش تنها لباس کفن را با خود به زیر خاک برده است.
هوش مصنوعی: در خانقاه و مدرسه هیچ دستاوردی جز زاری و گفتگوهای بی‌محتوا وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نور وجود علی در دل تو نتابد، نمی‌توانی زیبایی آن جمیل را ببینی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون به خلوت جشن سازد با خلیل
گر بسوزد در نگنجد جبرئیل
موسیی فرعون را با رود نیل
می‌کشد با لشکر و جمع ثقیل
همچنان در فکرِ آن بیتم که گفت
پیل‌بانی بر لبِ دریایِ نیل:
«زیر پایت گر بدانی حالِ مور
همچو حالِ توست زیر پایِ پیل»
التمغا شد که آقا تا به کیل
باز بیند جمع و خرج اردبیل
ای رُخَت چون خُلد و لَعلَت سَلسَبیل
سَلسَبیلت کرده جان و دل سَبیل
سبزپوشانِ خَطَت بر گِردِ لب
همچو مورانند گِردِ سَلسَبیل
ناوَکِ چشمِ تو در هر گوشه‌ای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.