آب دهن و دلت اگر تاریکست
روشن کردم ولی سخن باریکست
عکسی ز بهشت در جهان آوردند
اینک ز نزاری بشنو شاهیکست
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
آب دهن و دلت اگر تاریکست
روشن کردم ولی سخن باریکست
عکسی ز بهشت در جهان آوردند
اینک ز نزاری بشنو شاهیکست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به حس و حال دل و اندیشهاش اشاره میکند که ممکن است در خود تاریکی و ناامیدی داشته باشد، اما او سعی دارد که آن را روشن کند. سپس به تصویری از بهشت که به جهان آوردهاند اشاره میکند و در انتها از شنیدن یک سخن از نزار که به نوعی به زندگی و امید اشاره دارد، دعوت میکند.
هوش مصنوعی: اگر زبان و دل تو تاریک و بینور است، من آنها را روشن کردم، اما صحبت کردن در این مورد سخت و دشوار است.
هوش مصنوعی: عکسی از بهشت به دنیا آوردهاند، اکنون از نزاری بشنوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.