مکر و تزویر به هم در بستند
به ستم توبه ما بشکستند
من به اسلام ندارم ایمان
اگر این قوم مسلمان هستند
تا ببرند سر توبه ی من
گردنی چند به هم بر بستند
گردن شیر ژیان زیر کنند
که قوی سرکش و بالادستند
نه همین قوم زمستان در کوی
از بس افراط و ورع می جستند
عیب شوریده سران می جستند
دل صاحب نظران می خستند
همه در جهل چو عالی علم اند
گر به معنی چو مقصر پستند
خویش را محتسبی ساخته اند
روز هشیار و همه شب مستند
گر در آیند به بت خانه عشق
چو نزاری همه بت بپرستند
رند و زاهد همه یکسان بینند
عارفانی که ز خود وارستند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تزویر و تقلبی که در میان برخی از مسلمانان وجود دارد، انتقاد میکند و نشان میدهد که این افراد با نیرنگ و ظلم توبه دیگران را میشکنند. او ایمان خود به اسلام را زیر سوال میبرد و میگوید اگر این قوم مسلماناند، او به این ایمان ندارد. شاعر به فساد و جهل در میان مردم اشاره میکند و میگوید که حتی عارفان واقعی هم از خود بیخبرند. در نهایت، او به یکسانی میان رند و زاهد اشاره میکند و میگوید که همه در بند شهوت و مستیاند و به حقیقت نزدیک نمیشوند.
هوش مصنوعی: دوست و دشمن به هم توطئه کردند و به ناحق، توبهی ما را شکستند.
هوش مصنوعی: اگر این مردم مسلمان هستند، پس من به اسلام اعتقادی ندارم.
هوش مصنوعی: برای اینکه من از توبهام برگردم، عدهای گردن خود را به هم پیچیدهاند و به من فشار میآورند.
هوش مصنوعی: شیرها به خاطر قدرت و توانایی بالای خود، اجازه نمیدهند که کسی بر آنها تسلط یابد یا به آنها ظلم کند.
هوش مصنوعی: این مردم زمستان را در خیابان نمیگذرانند، زیرا به خاطر تلاش زیاد و پرهیزکاری، هوای سرد را تحمل نمیکنند.
هوش مصنوعی: نقص و کاستیهای افرادی که دچار هیجان و جنون هستند، مورد بررسی قرار میگرفت و در همین حین، دل افراد دانا و آگاه نیز دچار رنج و خستگی میشد.
هوش مصنوعی: همه در نادانی هستند، حتی اگر ظاهراً دانشمند و با اطلاع به نظر برسند. اگر نتوانند به عمق معانی پی ببرند، در واقع در سطح پستتری قرار دارند.
هوش مصنوعی: انسانی که در روزهای آگاه و هوشیار خود سعی در نظارت بر رفتارها و کارهای خود دارد، اما در شبهای تاریک و پرهیجان تحت تأثیر شوق و شادی به دور از کنترل میافتد.
هوش مصنوعی: اگر به خانه عشق وارد شوند، مانند نزار، همه معبودها را میپرستند.
هوش مصنوعی: رند و زاهد هر دو به یک چشم نگاه میکنند، آن کسانی که از خود و دنیا رستهاند و به عمق معانی پی بردهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نیستانی که بر درِ هستند
نه کمر بر درش کنون بستند
سرورا از می سخاوت تو
عالمی شاد و خرم و مستند
هرکه هستند در نشیمن خاک
همه بر بوی جود تو هستند
بنده با شاهدی و مطربکی
[...]
پادشاهان که در جهان هستند
هر یک ابری به دست بر بستند
آخر کار جمله دانستند
همچو ماتم زده بهم شستند
چون دمی دیدهها بهم بستند
ساخت آن جسته را که برجستند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.