|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان نکاتی از عشق و رابطه عاشق و معشوق می‌پردازد. به این معنا که در عالم عشق، تنها کسانی که به حقیقت عشق پی‌برده‌اند و به دوست نزدیک شده‌اند، می‌توانند به‌راستی درک کنند. پیش از دوستی، وجود و عدم نمی‌توانند محرم رازهای عشق باشند و همچنین در نامه‌های عاشقانه نیز هیچ‌کس نمی‌تواند به عمق این رازها پی ببرد، مگر اینکه خود تجربه‌ای از عشق داشته باشد. به‌طور کلی، شاعر بر اهمیت تجربه شخصی در فهم عشق تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: در راه عشق، کسی که مجاز نیست نمی‌تواند قدم بگذارد. جایی که هستی وجود دارد، جایی که نابودی نیست، هم کسی که وجود دارد و هم کسی که ندارند، جا ندارند.
هوش مصنوعی: هر گاه که به محبت و دوستی معشوق نرسی، نمی‌توانی به رازهای او پی ببری، زیرا در نوشته‌های عاشقان، بدون عشق به معشوق، کسی به رازها دسترسی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.