دوش کردیم دل و دیده به دیدار گرو
سر نهادیم به پوشیدن اسرار گرو
پاک بازانه کشیدیم سر از داو حریف
سیم و زر باخته و جبه و دستار گرو
علمی شقه عمامه از آن زلف نداشت
دلق و عمامه نهادیم به یک تار گرو
چون برآریم سر از دایره مشکینش؟
چرخ کردست درین دایره پرگار گرو
آبروی من اگر برد جمالش چه عجب
برده از نار مغان آن رخ گلنار گرو
بندم از صومعه زنار که در دیر مغان
مصحف و خرقه نگیرند به زنار گرو
مرغ محبوس گر آن سرو بهشتی بیند
به پر و بال کند چنگل و منقار گرو
گر رود سر، من ازین شورش و سودا نروم
کرده ام رخت درین گوشه بازار گرو
می شود هر نفس از عشق «نظیری » رنگی
دلق درویش که کردست به عیار گرو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به توصیف احساسات عشق و دلدادگی می‌پردازد. شاعر از دل و دیده‌اش یاد می‌کند که برای دیدار محبوب به مضطرب‌اند. او اسرار دل را با حبیب در میان می‌گذارد و به زیبایی و جاذبه محبوب اشاره می‌کند که باعث می‌شود برایش همه چیز را فدای عشقش کند. نمادهایی مانند سیم و زر و عمامه نشان‌دهنده ارزش‌های دنیوی هستند که برای رسیدن به معشوق به‌راحتی فدای می‌شوند. همچنین شاعر از شور و حال عشق می‌گوید و به ضعف و قدرت دل اشاره می‌کند که با هر نفسی رنگ و بوی جدیدی پیدا می‌کند. در نهایت، او از درون خود، از بند و رنج عشق سخن می‌گوید و نشان‌دهنده‌ی درگیری عمیق‌اش با احساسات و جاذبه‌های روحانی است.
هوش مصنوعی: دیشب دل و چشمانم را به دیدار تو سپردم و رازهایم را با تو در میان گذاشتم.
هوش مصنوعی: ما با صداقت و نیت پاک از بازی حریف که در آن همه چیزش را از دست داده است، خارج شدیم و در این راه، به ارزش‌های معنوی خود پایبند ماندیم.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم آن است که دانش و علم نمی‌تواند به تنهایی از زیبایی و جذابیت ظاهری جدا شود. شاعر به نوعی به این نکته اشاره دارد که زیبایی و ظاهر باید با دانش و علم همراه باشد و هر دو می‌توانند در کنار هم معنا پیدا کنند. در واقع، ترکیبی از هر دو جنبه—علم و زیبایی—ارزشمند است.
هوش مصنوعی: به هنگامى که از دایرهٔ سیاه او سر برآوریم؟ چرخ، در این دایره مانند پرگار گردانده شده است.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی او آبروی مرا برباد دهد، چه جای تعجبی است که آن چهره ی زیبای مانند گل، از آتش میخانه ها هم جان بگیرد و زیبا شود.
هوش مصنوعی: من خود را از بند طرز فکر متعصبانه آزاد می‌کنم، زیرا در مکان‌های مذهبی، اهمیت کتب مقدس و لباس‌های سنتی را به رسمیت نمی‌شناسند و همواره به ارزش‌های دنیوی و مادی توجه می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر پرنده‌ای که در قفس است، آن درخت زیبا و بهشتی را ببیند، با تمام وجود و با بال و فر دستانش تلاش می‌کند تا از قفس خارج شود و به آن مکان زیبا برسد.
هوش مصنوعی: اگر سرم برود، من از این شور و هیجان دور نخواهم شد، زیرا در این گوشه بازار، بار خود را گذاشته‌ام.
هوش مصنوعی: هر لحظه می‌توان از عشق، رنگی شاداب و دل‌انگیز بر دلق درویش زد که او را به زیبایی‌های خاصی مزین کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.