نظر بر روی او دزدیده بگشا
ز خود گم گرد و بر وی دیده بگشا
گل پژمرده ما باغبان چید
صبا گو غنچه ناچیده بگشا
مبادا عالمی را جان برآید
گره از زلف خود فهمیده بگشا
به گلشن بگذر و در طعنه گل
زبان بلبل شوریده بگشا
برافشان کاکل و شمشاد را گو
شکنج طره ژولیده بگشا
گره بر چین ابرو از چه داری
سر این نافه پیچیده بگشا
ز رمز عشق آگاهی «نظیری »
معمای ازل نشنیده بگشا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و جذابیت یک معشوق اشاره کرده و از او می‌خواهد که پرده‌های راز و زیبایی‌هایش را بگشاید. او به گل پژمرده‌ای اشاره می‌کند که نیاز به نوازش و محبت دارد و از صبا (نسیم) می‌خواهد که غنچه را ناچیده و شکوفا کند. شاعر همچنین به ناز و دلربایی معشوق اشاره می‌کند و می‌خواهد که زلف و طره‌هایش را آزاد کند تا زیبایی‌اش نمایان‌تر شود. او به معانی عمیق عشق و رازهای آن اشاره کرده و از معشوق می‌خواهد که این معماها را برملا سازد. در نهایت، این شعر دعوت به آگاهی و درک عمیق‌تر عشق و زیبایی است.
هوش مصنوعی: به او نگاه کن و خودت را فراموش کن، چشم‌هایت را به او بسپار.
هوش مصنوعی: گل پژمرده ما را نسیم بهار برداشت، به او بگو که غنچه ناچیده همچنان بسته مانده است و هنوز زمان شکفتن او نرسیده.
هوش مصنوعی: مراقب باش که اگر دانشمندی جانش به لبش برسد، شاید به خاطر باز کردن گره‌ای از موهای خود به دانشی ارزشمند دست پیدا کند.
هوش مصنوعی: به باغ برو و در پاسخ به سخنان گل، حرف‌های بلبل عاشق را بزن.
هوش مصنوعی: موهای خود را مانند شمشاد باز کن و اجازه بده که شکاف‌های تاب خورده به آرامی باز شوند.
هوش مصنوعی: چرا بر روی ابروهای خود گره می‌زنی؟ این گیسوی پیچیده را باز کن.
هوش مصنوعی: به راز عشق آگاه شو و معماهای اولیه و ابتدایی را که تاکنون نشنیده‌ای،解开 کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.