به لغزش دست از دلدار مگسل
گر افتد زلتی از کار مگسل
به نقصانی که یابد خرقه سهل است
به رفتن خرقه از هر خار مگسل
در میخانه آخر می گشایند
تو رفت و آمد از خمار مگسل
قباسبزان قریب چشمه سارند
چو ابر از دامن کهسار مگسل
به شهر روشنان صیقل گرانند
به خشت از آینه زنگار مگسل
اگر عاشق شدی دل را نگهدار
مگردان سبحه و زنار مگسل
غلط سنجان عامی دشمنانند
کمر در صحبت اغیار مگسل
پریشانی کند پامال و خوارش
گهر را عقد در بازار مگسل
نسیم آخر شمیمی می رساند
تو رفت و آمد از گلزار مگسل
ته کیسه پی ایثار بشکاف
کرم هر ساعت از دینار مگسل
به هر جرمی که مستانت برانند
تو دست از دامن خمار مگسل
به قدر آن که از سوزن کشی تار
اگر زنار مانی تار مگسل
«نظیری » بس نخواهد کرد اناالحق
خلیفه گو رسن از دار مگسل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی هشدار به معشوق یا دوست دارد که از آغوش علاقمندی‌ها و وابستگی‌های مادی جدا نشود. شاعر توصیه می‌کند که احتیاط کند و از لغزش و اشتباه دوری کند. او به زیبایی‌های عشق و حقایق درونی اشاره می‌کند و به خطرات ناشی از منحرف شدن از مسیر عشق واقعی و اصیل می‌پردازد. به‌طور کلی، این شعر دعوای عاشقانه‌ای است که به حفظ و نگهداری عشق خالص و وفاداری دعوت می‌کند و از بازگشت به گذشته یا اشتباه کردن در مسیر عشق بر حذر می‌دارد.
هوش مصنوعی: اگر دستت از محبوبت بلغزد، افسوس نخور و به خاطر یک اشتباه از او دور نشو.
هوش مصنوعی: از دست دادن لباس ممکن است ساده به نظر برسد، اما کنده شدن این لباس از هر خار و زخم سخت و دردناک است.
هوش مصنوعی: در پایان عمر، وقتی به میخانه رسیده‌ای، در را باز می‌کنند. تو نرو و از غم و اندوه فرار نکن.
هوش مصنوعی: کاسب‌ها مانند چشمه‌های ساری هستند که از دامان کوه‌ها جاری می‌شوند، پس مثل ابرهای آزاد نباشید و خودتان را از کوه نزاکت جدا نکنید.
هوش مصنوعی: در شهر افرادی که دانش و فرهنگ دارند، از آینه‌های کثیف پرهیز کن و به دنبال پاکی و روشنی باش.
هوش مصنوعی: اگر عاشق شدی، قلبت را حفظ کن و آن را به راحتی کنار نگذار. به دنبال علامت‌های ظاهری و نمادها نرو.
هوش مصنوعی: افرادی که ناآگاهانه به دیگران انتقاد می‌کنند، دشمنان خود را به خودی و دیگران تبدیل می‌کنند. بنابراین، در صحبت با بیگانگان احتیاط کنید و هرگز خود را نباخته و به غرور نپردازید.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که کسی که در بازار و در میان مردم به دنبال جمع کردن زر و زیور است، ممکن است به خاطر نگرانی و بی‌توجهی به اصل و ماهیت خود، عزت و ارزش خود را از دست بدهد. در واقع، اگر انسان به دنبال منافعی زودگذر باشد، ممکن است مقام و شان خود را زیر پا بگذارد و خدشه‌دار کند.
هوش مصنوعی: نسیم ملایمی خبر می‌دهد که تو رفتی و آمدی، اما از باغ گل‌ها دلگیری مکن.
هوش مصنوعی: در ته کیسه، پی ایثار را باز کن؛ هر ساعت به اندازه یک دینار، کرم و generosity نشان نده.
هوش مصنوعی: هر چند که به خاطر شریعت یا خطاهایی که مستان پیش می‌آورند، تو نباید از دامن لذت یا خوشی دست بکشی.
هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که قدرت کشیدن تار سوزن را داری، اگر می‌خواهی زنار (یا بند) بپوشی، هرگز تار را نگیر.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نقش و قدرت دائم و بی‌نظیر حق اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند مانند او باشد. او به صراحت می‌گوید که اگر کسی بخواهد در مقام رهبری یا خلافت قرار گیرد، باید به درستی و صداقت پایبند باشد و از مسیر حق منحرف نشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.