نشست اختر پروین ز پرنیان برخیز
غبار کاهکشان رفت میکشان برخیز
ز مطرب ار نخلد گوش ابروان برتاب
ز ساقی ار نچمد جام سرگران برخیز
مبارک است سحر روی دوستان دیدن
به روی چنگ و صراحی و گلستان برخیز
چو شاخ گل پی عشرت پیاله برکف گیر
ز رشک کار تو گو رنگ از ارغوان برخیز
فروغ مل نبود چاک پیرهن بگشا
شمیم گل نوزد آستین فشان برخیز
چو خال در خم زلف نگار مسکن کن
چو زلف از بر آغوش دلستان برخیز
به دل درآی به کار و تن از برون بگذر
به جانشین بر جمع و خود از میان برخیز
چو حال خوش شود از کاینات دست افشان
چو وجد روی دهد از سر جهان برخیز
گران مباش «نظیری » به بزم رعنایان
به آستین بنشین وز آستان برخیز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوت به شادمانی و بزم است. شاعر از افرادی که در حالت یأس و غم هستند می‌خواهد که به جشن و لذت بپردازند و از غم و افسردگی فاصله بگیرند. او به زیبایی‌های طبیعت و خوشی‌هایی که در اطرافشان وجود دارد اشاره می‌کند و از آنها می‌خواهد تا به زندگی و خوشی‌ها توجه کنند. همچنین بر اهمیت دوستی و نزدیکی با دوستان تاکید می‌کند و دعوت به شادی و جشن می‌کند. شاعر به اهمیت رهایی از دغدغه‌های دنیوی و توجه به لحظات خوش زندگی اشاره می‌کند و تشویق می‌کند که از غم‌ها دوری کنند و به خوشی‌ها روی آورند.
هوش مصنوعی: با طلوع ستاره پروین که همچون پارچه‌ای نرم و لطیف است، از جایت برخیز و غبار که بر اثر رفت‌وآمدها بر این مکان نشسته، را بزدای. بیا تا به سراغ می‌خانه برویم و لحظاتی خوش را تجربه کنیم.
هوش مصنوعی: اگر موسیقی‌دان نغمه‌ای زیبا بخواند و ابروانش همچون درختی سر به فلک بکشد، و اگر جام شراب از دست ساقی نچکد، پس باید از خواب برخیزم و هوشیار شوم.
هوش مصنوعی: درست است که سحرگاه دیدن دوستان خوشایند است. بیایید با نشاط و شادابی از زیبایی‌های طبیعی مانند گل‌ها و نوشیدنی‌ها لذت ببریم و از همدیگر دلشاد شویم.
هوش مصنوعی: وقتی شاخسار گل در شادی و سرمستی است، با کاسه‌ای در دست بگیر و از رشک و حسادت کار تو بگو، رنگش را از ارغوان بگیر و بر افراز.
هوش مصنوعی: چرا دیر می‌کنی؟ بگذار زندگی و زیبایی را احساس کنیم، عطر گل‌ها را در آغوش بکش و دست‌های خود را به سمت آسمان برافراز.
هوش مصنوعی: به مانند خال که در خم زلف معشوق قرار دارد، تو نیز در آنجا جا گیر شو. همچنین، مانند زلف که از آغوش محبوب جدا می‌شود، تو هم باید از دلدار فاصله بگیری.
هوش مصنوعی: به دل و قلب دیگران نفوذ کن و کارهایشان را در نظر بگیر، اما از ظاهر و ظاهر زندگی فاصله بگیر و به خوبی بین افراد جمع حاضر شو و خودت را از میان آنها جدا کن.
هوش مصنوعی: وقتی حال خوشی را از زیبایی‌های دنیا تجربه کنی و شادی درونت بیدار شود، از تمامی مسائل و سختی‌های زندگی پا به جلو بگذار و به سمت آینده حرکت کن.
هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیر و در محافل زیبا و شاداب افسون نشو. در کنار دیگران آرام بنشین و وقتی وقتش رسید، از آن جمع بلند شو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فتاده ام به میان غم از کران برخیز
به تیر غمزه ابروی چون کمان برخیز
زمام خاطر من بسته تصرف تست
اگر قبول نداری به امتحان برخیز
ترانه ای نسرودیم بلبلانه که زاغ
[...]
به اختیار ز نزهت سرای جان برخیز
گران نگشته ازین خاک آستان برخیز
گره مشو به دل خاک تیره چون قارون
چوعیسی از سر این تیره خاکدان برخیز
چو تخم اشک ممان از فسردگی در خاک
[...]
سحر ز بستر نسرین سبک عنان برخیز
به پای گل بنشین، مست و می کشان برخیز
کرشمه می برد از حد نهال و جلوه، سمن
نگار من، پی تاراج گلستان برخیز
به چین جبهه نیرزد چو گل دو روز حیات
[...]
یقین عشق کن و از سر گمان برخیز
به آشتی بنشین یا به امتحان برخیز
گل از تراوش شبنم به تست چشمک زن
ز رختخواب به لبهای می چکان برخیز
به بزم غیر چه جویی لب کرشمه ستای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.