هرچه در معرض فنا باشد
دل درو بستن از خطا باشد
مال دنیا تمام عاریت است
عاریت را بقا کجا باشد؟
لیک این عاریت که می گویم
دست افزار کارها باشد
هرچه در خیر کار فرمایی
نفع آن کار مر تو را باشد
ور به غفلت معطلش داری
رود و غفلت از قفا باشد
مال دنیا چو سیل درگذرست
سیل در خانه کی روا باشد؟
سر به صحرا و کشت زارش ده
تا تو را حاصل و نما باشد
هرچه ده در عوض بود یک را
حسرت از رفتنش چرا باشد؟
بخل و همت چو بوی نیک، بد است
شهرتش در کف صبا باشد
به خوشی بو ز ناف ها آرد
گرچه در چین و در خطا باشد
به بدی بو برد ز مزبله ها
گرچه در خانه و سرا باشد
آدمی را به قدر همت و بخل
همه جا قیمت و بها باشد
زین کریمان اگرچه سایل را
خاک در دیده توتیا باشد
مرد را همت بلندخوش است
گر شهنشه اگر گدا باشد
هفت دریا به جنب خاطر من
ژاله در کام اژدها باشد
سایلان کفم که هرچه دهد
کمش افزون ز مدعا باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به ناپایداری دنیا و مال آن اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که تمام دارایی‌ها تنها عاریه هستند و بقا ندارند. او می‌گوید که در کارهای خوب و نیک، نفع به شخص بازمی‌گردد و غفلت می‌تواند سبب از دست رفتن آنها شود. همچنین، به اهمیت تلاش و همت در زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که انسان به اندازه همت و بخلش ارزشمند است. در نهایت، او بر این نکته تأکید دارد که در دنیای پر تغییر، هر چیزی ارزش خاص خود را دارد و بخل و همت می‌تواند تأثیرگذار باشد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در معرض نابودی و زوال باشد، آویزان کردن دل و وابستگی به آن اشتباه است.
هوش مصنوعی: دارایی‌های دنیایی که داریم، همه‌اش موقتی و امانتی است؛ پس دوام و ماندگاری این چیزها چگونه ممکن است؟
هوش مصنوعی: اما این ابزاری که می‌گویم تنها برای انجام کارهاست و به من تعلق ندارد.
هوش مصنوعی: هر کار خوبی که انجام دهی، نفع و سود آن به خودت برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر به طور ناخواسته او را معطل کنی، او همچنان به سمت خودش پیش می‌رود و غفلت از پشت سرش خواهد بود.
هوش مصنوعی: دارایی‌های دنیوی مثل سیلابی هستند که به سرعت عبور می‌کنند. آیا این درست است که این سیلاب در خانه بماند؟
هوش مصنوعی: به دل صحرا برو و در کشت زراعت خود تلاش کن تا محصولی به دست بیاری و نتیجه زحماتت را ببینی.
هوش مصنوعی: اگر هر چیزی که به دست می‌آوریم، به نوعی جایگزین شده باشد، پس چرا باید از رفتن چیزهایی که از دست می‌دهیم ناراحت باشیم؟
هوش مصنوعی: حسادت و تلاش اگرچه ممکن است در ظاهر خوب به نظر برسند، اما در واقعیت زشت و ناپسند هستند. شهرت آنها مانند عطری خوشبوست که در دست نسیم قرار دارد و به سرعت پخش می‌شود.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است در جایی اشتباه یا نقصی وجود داشته باشد، اما خوشی و لذت از جزء اصلی آن به دست می‌آید.
هوش مصنوعی: اگرچه در خانه و محل زندگی انسان ممکن است بوی ناخوشایند و کثیفی وجود داشته باشد، اما نیروی تشخیص و درک ما به ما اجازه می‌دهد تا از میان آن، بدی‌ها را تشخیص دهیم.
هوش مصنوعی: انسان به اندازه‌ی تلاش و تلاش نکردن خود، در هر جا ارزشی دارد و مورد احترام قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هرچند در برابر این بزرگان و مهربانان، درخواست‌کنندگان ممکن است در نظر بیایند که در دل خود غبار و ناپاکی دارند، اما کریمان همواره با مهربانی و بزرگی به آنها نگاه می‌کنند.
هوش مصنوعی: انسان با اراده و هدف بلند خود، در هر جایگاهی که باشد، چه پادشاه و چه فقیر، احساس خوشایندی و ارزشمندی می‌کند.
هوش مصنوعی: هفت دریا به یاد من، مانند قطره‌ای در دهان اژدها به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: سکوت می‌کنم و هرچه که دریافت کنم، کمتر از خواسته‌ام خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا تو را در جهان بقا باشد
عز و اقبال در قفا باشد
ای بزرگی که تابش خورشید
پیش رای تو چون سها باشد
هر بزرگی که در جهان بینند
[...]
صدر بابوئیان سزا باشد
کاندرو عقل را ثنا باشد
آنکه آزاده را پس از ایزد
بندگی کردنش هوا باشد
وانکه بگذشته از پرستش حق
[...]
نه غلط گفتم این خطا باشد
که طراز سخن ثنا باشد
هرچه با من کنی روا باشد
برگ آزار تو کرا باشد
چون تو در عیش و خرمی باشی
گر نباشد رهی روا باشد
چند گویی که از بلا بگریز
[...]
هر عصایی نه اژدها باشد
هرگیاهی نه کیمیا باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.