شماره ۱ - ترجیع بند: ما مظهر ذات کبریاییم - ما جام جم جهان نماییم
شماره ۲ - مستزاد: ای حسن تو دردانه چو ک . . . بنند اعلا - چون نقطه فردی
شماره ۳ - مخمس ترکیب: ای مطلع خوبی رخ چون ماه تمامت - برخاسته غوغای قیامت ز قیامت
شماره ۴ - مسدس ترکیب: ای شاه تخت «من عرف » - شد نقد طاعاتم تلف
شماره ۵ - مسمط: هرکس که دید خال و خط و موی و روی تو - آشفته شد چو موی تو بر گرد روی تو
شماره ۶: دانی بیان آنکه اذا الشمس کورت - معنی چه گفته‌اند بزرگان پارسا
شماره ۷: جرمی که کرده ام اگر آری به روی من - مانند ابر آب شوم در دم از حیا
شماره ۸: توبه کند کسی که به وقت گل از شراب - کی توبه اش قبول کند غافرالذنوب
شماره ۹: آدم به سهو کرد خطایی و سجده کرد - زو درگذشت حق که خداوند عالم است
شماره ۱۰ - ماده تاریخ قتل فضل الله: شرق و غرب از فتنه یأجوج چون شد پرفساد - تی و میم و واو و ری قد کان جبارا عنید
شماره ۱۱: ذات آمد اب اسما، اسم آمد ام فعل - شیر از پستان اسما می‌خورد طفل بشیر
شماره ۱۲: سر زلفش دو عالم را به یک جو برنمی‌آرد - بیا ای خواجه! گر هستت سر سودای بازارش
شماره ۱۳: گرچه شیطان الرجیم از راه انصافم ببرد - همچنان امید می دارم به رحمان الرحیم
شماره ۱۴: خدا را، مصطفی را، مرتضی را - حسن شاه و حسین کربلا را
شماره ۱۵: هرکه باید فیض از «من عنده علم الکتاب » - می رسد «السابقون السابقون » او را خطاب
شماره ۱۶: بر بساط عشق این شطرنج ذات - سی و دو آمد به بازی کاینات
شماره ۱۷: ای «سقاهم ربهم » نام لبت - آب حیوان جرعه جام لبت
شماره ۱۸: گر مرا پیش سگانش نیست عزت، دور نیست - حرمت هرکس عزیز من بقدر عزت است
شماره ۱۹: از نسیمت نفخه عیسی دمی است - وز دمش هردم مسیح مریمی است
شماره ۲۰: پرده از رخسار خود بردار باز - این حکایت را فرو مگذار باز
شماره ۲۱: ای جهان عشق بی رویت حرام - هردم از ما بر رخ و زلفت سلام
شماره ۲۲: آفتاب مشرق از مغرب زمین - شد پدید از فضل رب العالمین
شماره ۲۳: ای نسیم سحری! غالیه‌بار آمده‌ای - مگر از سلسله سنبل یار آمده‌ای
شماره ۲۴: چه مرغ است آن که دارد بیست و یک حرف - نه پر دارد نه پا دارد نه، خود، سر
شماره ۲۵: من آن مردم که پیش از مرگ مردم - تن خود را به گورستان سپردم
شماره ۲۶: آن کتابی که پر ز اسرار است - منطق الطیر شیخ عطار است