بی قرار امروز آن سیمین بدن دارد مرا
خار در پیراهن آن گل پیراهن دارد مرا
تا حدیثی از لب او در قلم آورده ام
در میان طوطیان شیرین سخن دارد مرا
آدمی را میوه فردوس می سازد جوان
تازه و تر یاد آن سیب ذقن دارد مرا
بود همچون پسته از نعمت لبالب خانه ام
تنگ روزی آرزوی آن دهن دارد مرا
خط مشکینش مرا با چشم او کرد آشنا
تربیت امروز آهوی ختن دارد مرا
از خود آن یوسف چو یعقوبم نمی سازد جدا
در بغل پنهان چو بوی پیرهن دارد مرا
کاکل مشکین پریشان کرده در بزمم رسید
بر سر خود نامه‌ای بر هم زدن دارد مرا
می رود هر جا چو شمع و خانه روشن می کند
مضطرب پروانه یی در انجمن دارد مرا
سیدا خطش جواب بوسه تا آورده است
مهر خاموشی به لب او در دهن دارد مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف عشق و اشتیاقش می‌پردازد. او از زیبایی معشوق و تأثیر آن بر روح و جسم خود سخن می‌گوید. با اشاره به سیمین بودن معشوق و گل‌هایی که سمبل عشق هستند، بیان می‌کند که عشق او همچون میوه‌ای از بهشت او را سیراب می‌کند. شاعر احساسی عمیق از وابستگی به معشوق دارد و بیان می‌کند که دیدن او و ارتباط با او مانند خطی است که بین آنها وجود دارد. همچنین، او به مضطرب بودن و تأثیر معشوقش بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و در نهایت از سکوت و رازهای عشقش می‌گوید. این شعر تصویرگر عشقی عمیق و زنده است که همه جوانب زندگی شاعر را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: امروز دلم سخت بی‌قرار است، زیرا آن معشوق با آن بدن زیبا، مرا می‌آزارد. احساس می‌کنم درست مانند خاری در پیراهن گلی هستم که وجودم را نازک و حساس کرده است.
هوش مصنوعی: وقتی که سخنی از لب او نوشته‌ام، به‌طوری که در بین پرندگان شیرین‌گو، مرا ذکر کرده‌اند.
هوش مصنوعی: انسان را جوانی تازه و شاداب به زندگی بهشتی و میوه‌ای دلپذیر تبدیل می‌کند، اما در ذهن من همیشه یاد آن سیب کهن و قدیمی نقش بسته است.
هوش مصنوعی: خانه‌ام پر از نعمت است مانند پسته‌ای که از پر شدنش به تنگی آمده، و روزی کسی آرزوی آن را دارد.
هوش مصنوعی: نقش خط زیبایش با نگاهش مرا آشنا کرد، حالا که امروز مانند آهوی ختن، دلبر و باوقار شده‌ام.
هوش مصنوعی: من مانند یعقوب از یوسف خودم هستم و نتوانسته‌ام او را از خود دور کنم. در آغوشم پنهان است و من از بوی پیراهنش هنوز حسش می‌کنم.
هوش مصنوعی: در محفل جشن، موهای مشکی و آشفته‌ام را به زیبایی آرایش کرده‌اند و حالا بر روی سرم نامه‌ای وجود دارد که نشان از توجه و محبت کسی به من دارد.
هوش مصنوعی: شمعی که همیشه در حال رفت و آمد است، نور و روشنی ایجاد می‌کند و پروانه‌ای نگران در جمع حاضر است که به من توجه دارد.
هوش مصنوعی: سیدا، با خطش به من پیام محبت و عشق را داده است، اما او به دلیل سکوتش، در گوشه‌ای از دلش سخن‌های ناگفته‌ای از عشق را دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.