|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی میپردازد. او از دلتنگی و اشتیاق خود برای معشوق میگوید و به وصف احساساتش میپردازد. با استفاده از استعارهها و تصاویر زیبا، ابراز عشق و عاطفه خود را نشان میدهد. در این میان، سوز و گداز دل از دوری معشوق و زیبایی او را به تصویر میکشد. شاعر به شیوهای هنرمندانه احساسات خود را بیان میکند و از عشق به عنوان نیرویی پر قدرت یاد میکند.
هوش مصنوعی: بدون زیبایی تو، در گلستان چاک میزنم، مانند گلی که بر سوزن مژگان بلبل، سینهام را میزdem.
هوش مصنوعی: در میان بیابان، من مانند سبزهای نیستم که غریبه باشد. من عشق یارم را در کنار گل سنبل به نمایش میگذارم.
هوش مصنوعی: وقتی که صیاد در سکوت کارش را انجام میدهد، من هم در دوردستها یار خود را میبینم و طوری رفتار میکنم که انگار متوجه او نیستم.
هوش مصنوعی: من که غمگین و دلسوختهام، اگر در باطن مشک و عطر نیستم، اما همچنان به آرایشی که خودم را به آن میزنم، افتخار میکنم و به موهایم میرسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.