زان تفکر در خود و ایام خود
اندر آغاز خود و انجام خود
رخنه‌ای اندر دل خود باز کرد
دل از آن رخنه گشودن ساز کرد
زان نشاطش رخنه‌ای دیگر گشود
در گشادش رخنه هر دم می‌فزود
تا به دل آن رخنه‌ها دروازه شد
طبل روحانی بلند آوازه شد
شد ز بندرگاه غیب آنجا روان
کاروان در کاروان در کاروان
پس دل بیهوش او آمد به هوش
گفت در گوش دلش آنگه سروش
کانچه می‌بینی ز عز و مال و جاه
وصل معشوق و نیاز پادشاه
دستبوس شاه و پابوس امیر
روی بوس آن نگار دلپذیر
سر به سر تأثیر رسم طاعت است
رسم طاعت را چنین خاصیت است
دستمال صورت طاعات توست
مزد طاعتهای بی نیات توست
قیمت کالای روی اندود توست
اجرت سعی غرض آلود توست
میوهٔ بید و صنوبرهای توست
سود سوداهای پر صفرای توست
آمدی این دست مزد پای توست
این جواب لفظ بی معنای توست
این بهای آن مبارک مژده است
این گلاب آن گل پرمژده است
هیچ کاری نزد ما بی اجر نیست
هیچ شامی نه که او را فجر نیست
گرچه کالای تو بس نابود بود
لیک نزد ما کجا مردود بود
خویشتن را وانمودی آن ما
آنِ ما کی رفته بی احسان ما
گر نه از ما بودی اما ای فتی
پیش مردم خویش را خواندی ز ما
هین بگیر این مزد صورت کاریت
این ثواب اجر ظاهر داریت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره تفکر و تأمل در وجود انسان و مراحل زندگی اوست. راوی به فضایی در دل خود می‌رسد که در آن، آگاهی و روشنایی به وجود می‌آید و دلش از آن حالت بیهوشی به هوشیاری می‌رسد. در این حالت، او دریافت می‌کند که تمام ظواهر مادی، همچون مال و جاه، در واقع نیاز به ارتباط با یک معشوق حقیقی و پادشاه واقعی دارند.
سپس به اهمیت طاعت و عبادت اشاره می‌کند و می‌گوید که هر عملی که انسان انجام می‌دهد، بی‌اجرت نخواهد بود و در پیشگاه خداوند، هیچ کاری بی‌پاداش نمی‌ماند. بر این اساس، حتی اگر اعمال انسان نادیده گرفته شوند، اما در نهایت در نزد خداوند دارای ارزش و پاداش خواهند بود. همچنان به این نکته می‌پردازد که انسان باید خود را از قید و بندهای دنیوی رها کند و به معنای عمیق‌تری از وجود و ارتباط با خدا برسد.
هوش مصنوعی: از فکر کردن به خود و دوران زندگی‌ام در پیوند با آغاز و پایان وجودم.
هوش مصنوعی: دلش از یک شکاف و روزنه ای که پیدا شده بود، راهی برای ابراز احساسات و عواطف خود پیدا کرد.
هوش مصنوعی: از آن شادابی، شکاف جدیدی در وجودش ایجاد شد، و هر لحظه آن شکاف بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: به محض اینکه دل‌ها به آن درها دسترسی پیدا کردند، صدای روحانی و بلندی به گوش رسید.
هوش مصنوعی: از بندرگاه پنهان، کاروانی به راه افتاده و در دل خود کاروان‌های دیگری دارد که به سوی مقصدی در حال حرکت‌اند.
هوش مصنوعی: دل بیهوش او ناگهان به هوش آمد و در گوش دلش صدای سروش را شنید.
هوش مصنوعی: هر چه که می‌بینی از شکوه، ثروت، مقام و اتصال به معشوق و نیاز به پادشاه.
هوش مصنوعی: من به احترام شاه و امیر، دست بر زمین می‌سایم و پای آنان را می‌بوسم، اما به خاطر آن چهره دلربا، بوسه‌ای به روی او می‌زنم.
هوش مصنوعی: تمامی رفتارها و اعمال ما تحت تأثیر عادت‌ها و رسم‌هایی است که داریم. این عادت‌ها خود به واسطه خاصیتی که دارند، ما را شکل می‌دهند و بر ما تاثیر می‌گذارند.
هوش مصنوعی: دستمال صورت نشان دهنده ثمرات و نتایج عبادات و اعمال نیک تو است، که به خاطر خلوص نیت و بی‌ریا بودن آنها به دست آمده است.
هوش مصنوعی: قیمت ارزش ظاهری تو به خاطر زحماتی است که در دل آن نهفته است و برای رسیدن به این زیبایی تلاش زیادی کرده‌ای.
هوش مصنوعی: میوه‌ی درخت بید و صنوبرها به حاصل و ثمر احساسات و آرزوهای تو اشاره دارد که به شدت و با شدت عشق و تمایل تو به زندگی مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: تو در اینجا هستی و این پاداش کار توست، و این پاسخ به سخنان بی‌معنی توست.
هوش مصنوعی: این هزینه برای خبر خوشی است و این گل، نشانه‌ای از آن خبر خوش را به همراه دارد.
نزد ما هیچ کاری بدون پاداش نیست و هیچ شبی بدون پگاه روشن.
هوش مصنوعی: اگرچه کالای تو بسیار خراب و بی‌ارزش است، اما برای ما هرگز بی‌مقدار و رد شده نیست.
هوش مصنوعی: تو خود را به گونه‌ای نشان دادی که ما، به خاطر بی‌محبتی‌ات، دیگر وجود نداریم.
هوش مصنوعی: اگر از ما نبودید، اما ای جوانمرد، به‌خاطر مردم خودتان ما را خواندی.
هوش مصنوعی: به زودی پاداش زحماتت را بگیر؛ این همان نتیجه‌ای است که به خاطر کارهایت به دست می‌آوری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.