گنجور » مولانا » دیوان شمس » رباعیات

محمد بابایی در ‫۱۳ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۳ مهر ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۱۲ نوشته:

سلام
در مصرع اول بیت دوم کلمه درست به عید است نه بعید
در ضمن از سایت بسیار خوبتان متشکرم
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی بیکلام در ‫۱۱ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۲۸ نوشته:

سلام
در مصرع اول بیت اول کلمه مها میبایست ماه باشد ..
سپاس بیکران :)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نعمت در ‫۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۹ پاسخ داده:

هر دو حالت از لحاظ وزنی درسته

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

^_____^ در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۶ نوشته:

یکی از اساتید برتر ادبیات من، وقتی فهمید اسم من مها ست، گفت "میدونستی معشوقه ی مولوی اسمش مها بوده؟؟ برو شعراشو بخون"

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ایمان سدیدی در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۵۹ پاسخ داده:

مها به معنی ای ماه هست فکر میکنم اینجا

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عابدینی در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۲ نوشته:

مها جان گویا سخت! در اشتباهی.
مها در اینجا یعنی ای ماه....ماها...مها
اگر به این باشد مطمئن باش که مها معشوقه ی صدها شاعر بزرگ زبان فارسی بوده است.(+معشوقه های دیگر در عرض هم....تعدد معشوقه ها... ترافیک هووی غیر مجاز!)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سیدمحمد در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۳ نوشته:

مها خانم
درین اشعار مها به مانای ای مه است
ولی به عرض شما میرسانم که ”مه“ به مانای بزرکتر هم هست و مها را به همین معنا در لغات دیگر به کار میگیرند.
از ملک الشعرای بهار درین چامه:
ناگهان واعظ قزوین به کمینگاه رسید
بر سرش ریخته و زندگی‌اش تاه زدند
خبر آمد به مهادیو که شد کشته بهار
زین خبر دیوچگان خنده به قهقاه زدند
بار دیگر خبر افتاد که زنده است بهار
زان تغابن نفس سرد به اکراه زدند
ضمناً ، مهاتما در زبان هندی هم از همین ریشه است
مثل مهاتماگاندی
نام زیبایی دارید
مبارکتان باشد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کسرا در ‫۷ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۲ نوشته:

نورورز سال 1396 بر تمام دوستداران ادبیات خجسته باد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد در ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۵ نوشته:

سلام
داشتم این شعر رو میخوندم حس بدی نسبت به مصرع دوم بیت اول داشتم. به منزل پدری رفتم که ایشون یک نسخه بسیار قدیمی چاپ سنگی از دیوان شمس دارن. دو تا تفاوت با این شعر داشت، اولا رباعی شماره 1687 بود و ثانیا به جای "لیک" "ولیک" بود
به نظرم خوندنش با ولیک راحت تر شد :)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نعمت در ‫۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۴ پاسخ داده:

ولی اشتباه میکنی، وزن این شعر ((مفعول مفاعیل مفاعیل فعل)) هست و "ولیک" جا نمیشه توش به جای این موضوع،

باید"د" رو خوب ادا کنی:یاران هستن+د لیک....

خوانش سخت این شعر هم بخاطر استفاده از اختیارات شاعری است که باعث شد حالت اهنگین خودش رو از دست بده (( دو هجای کوتاه به یک هجای بلند تبدیل شده))

اینطوری با صداها بخون ببین چه درسته:

یاران / هَ سَ تن دِ / لی کِ / دل سو زِ / تویی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محسن نیک روز در ‫۵ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۳۴ نوشته:

اندر دل من مها دل افروز تویی
یاران همه هستند ولی شمع دل افروز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نعمت در ‫۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۶ پاسخ داده:

اشتباهه، وزن شعر ((مفعول مفاعیل مفاعیل فعل)) هست ولی مصراع دوم رو تبدیل کردی به ((مفعول مفاعیل مفاعیل مفاعیل فعل))، یعنی درواقع وزنش بیشتر از بقیه مصراع هاست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نوید مولاوردیخانی در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۳۱ نوشته:

چند روزی به نوروز 1400 مانده که میبینم دوستان این رباعی زیبا را بنام مولوی در واتساپ و تله گرام و … برایم میفرستند. ابتدا کنجکاو شدم به صحت و سقم آن، که خوشبختانه در سایت شما آنرا دیدم، پس آسوده خاطر از صحت آن، با حاشیه نویسی عزیزانی ( محمد و محمد بابایی) که بعید را به عید و لیک را به ولیک تصحیح کرده اند، موافقم.
ولی باز هم به نظر می‌رسید که بیت دوم کمی از وزن شعری خارج است. لذا رباعیات شمس نسخه استاد بدیع الزمان فروزانفر را مرور کردم که ایشان چنین آورده‌اند :
اندر دل من مَها ! دل افروز تویی
هستند دگران، ولیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عیدِ من و نوروز ِمن، امروز تویی
به نظر بنده این نمونه صحیح تر می‌باشد .چرا که هم وزن کامل است و هم اینکه در مصرع دوم کلمه «دگران» بیشتر از« یاران» به مفهوم شعر نزدیک است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نعمت در ‫۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۰ پاسخ داده:

درسته ولی این اشتباه وزنی داره که بالاتر توضیح دادم و حوصله توضیح ندارم

فقط بگم که:

هستند دگران -> این اشتباهه چون ۳ تا هجای کوتاه پشت هم اومده

هَس + تَن + د + دِ + گَ + ران

د و دِ و گَ کوتاهن و نباید ۳ تا پشت هم بیاد

حالتی که سایت نوشته کاملا درسته فقط به علت اختیارات شاعری، هرچند که وزن رعایت شده ولی به دلیل تبدیل دوهجای کوتاه به یک هجای بلند، و استفاده از هجای کشیده به جای یک هجای بلند و کوتاه، آهنگ شعر تغییر کرده

وزن همونه ولی آهنگش کمی متفاوت شده

بعضی وقتا این اختیارات شاعری، زیبایی آهنگ شعرو کم میکنن

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نعمت در ‫۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۶ پاسخ داده:

البته اینم بگم چیزی که شما گفتی درسته سه تا هجای کوتاه پشت هم اومده، اما ممکنه هم درست باشه، شاعرا مثل اینکه ممکن بود گاهی به این چیزا توجه نکنند و لازم ندونن

ولی اختیارات شاعری این ابیاتم نگاه کنین:

یار منی و جان من، دولت پایدار من

باغ من و بهار من، باغ مرا خزان دهی

گشتم جمله شهر ها، نیست شکر مگر تو را

با تو مکیس چون کنم، گر تو شکر گران دهی

گشتم جنله شهر ها =

گَش + تَ + مِ + جُم + لِ + شَه + رِ + ها

به این صورت بخونین قشنگ در میاد

میبینی که اختیارات شاعری باعث چه تغییراتی در اهنگ شده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۰۸ نوشته:

تشکر ویژه از نوید بخاطر مطلب مفیدش

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محسن جهان در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۲۴ نوشته:

قدر شناسی و ستایش خداوند باریتعالی در ایام عید از زبان مولانا.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۶۸۵