|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به رابطه میان دو انسان به نام "تو" و "او" اشاره میکند. او تأکید میکند که "او" در واقع همان "تو" است، یعنی آنان در عمق وجودشان یکی هستند. این شعر به عشق و درک عمیق از خود و دیگری میپردازد و بیانگر احساسات و ارتباطات پیچیده انسانی است. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که شناسایی واقعی از طریق دیدن و درک عمیق حاصل میشود.
هوش مصنوعی: هدف و مقصودت با توست، پس هر کجا که میروی، او همان تو است. اما به او بگو که تو هستی.
هوش مصنوعی: دوست و معشوق به وسیله حالتهای درونی خود به یکدیگر وصل میشوند. وقتی که حقیقتی روشن و واضح شود، متوجه میشویم که در عمق وجود، تو همان معشوقی و او همانی که در تو وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.