ز میخانه دگربار این چه بویست
دگربار این چه شور و گفت و گویست
جهان بگرفت ارواح مجرد
زمین و آسمان پرهای و هویست
بیا ای عشق این می از چه خمست
اشارت کن خرابات از چه سویست
چه میگویم اشارت چیست کاین جا
نگنجد فکرتی کان همچو مویست
نیاید در نظر آن سر یک تو
که در فکر آنچ آید چارتویست
چو ز اندیشه به گفت آید چه گویم
که خانه کنده و رسوای کویست
ز رسوایی به بحر دل رود باز
که دل بحرست و گفتنها چو جویست
خزینه دار گوهر بحر بدخوست
که آب جو و چه تن جامه شویست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به فضای پرشور و شوق میخانه و عشق اشاره دارد. شاعر با بوی خوش و شور و مکالمات در میخانه مواجه است و دنیای پیرامونش را پر از هیجانات روحی و احساسی توصیف میکند. او از عشق میخواهد تا او را به سمت خرابات هدایت کند و به دنبال جستوجوی حقیقت و معنای عمیقتر در زندگی است. شاعر به نوعی در تلاش است تا درک کند که چه چیزی در این فضا وجود دارد که نمیتواند به وضوح بیان کند و احساس میکند که در عین حال در جهان متفکران و اندیشمندان گم شده است. او به رسوایی و دردی در دل اشاره میکند که به آن دچار شده و در نهایت بر این نکته تأکید دارد که دل او همچون دریا عمیق و پر راز است.
هوش مصنوعی: باز هم از میخانه بویی به مشام میرسد و شور و شوقی در فضا احساس میشود. این نشاندهندهی زندگی، شادی و گفتگوهای پرانرژی است که دوباره به وجود آمدهاند.
هوش مصنوعی: جهان، روحهای آزاد را در برگرفته و زمین و آسمان پر از شوق و زندگی است.
هوش مصنوعی: بیایید ای عشق، بگو این شراب از کدام خم ناشی میشود و خرابات (محل شرابخواری) از کدام سمت است؟
هوش مصنوعی: چه چیزی بگویم که اشارهاش در اینجا نمیگنجد؟ این فکر به حدی باریک و ظریف است که مانند مویی است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نباید به کسی که ارزشش از شما کمتر است، اهمیت دهید. وقتی که شما درگیر مسائل بیاهمیت یا مشغولیات کمارزش باشید، نمیتوانید به سوی اهداف بزرگ و مهم خود فکر کنید. به عبارت دیگر، بهتر است تمرکز خود را بر روی چیزهای مهم و با ارزش بگذارید و از حواشی بیاهمیت دوری کنید.
هوش مصنوعی: وقتی از فکر و اندیشهام چیزی به زبان میآید، چه بگویم که این گفتار من باعث شده خانهام را ترک کنم و در کوچه به بینام و نشان باشم؟
هوش مصنوعی: اگر دل دچار رسوایی شود، دوباره به عمق خود برمیگردد، زیرا دل مانند دریایی است و سخنان و گفتوگوها مانند جویهایی هستند که از آن سرچشمه میگیرند.
هوش مصنوعی: خزانهدار گوهری که مانند دریا بدخلق است، در آب زلال جو و لباس تمیز چگونه خواهد بود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
گل گورابی ارچه ماهرویست
به خواری پیش تو چون خاک کویست
دو عالم قدرت بیچون اویست
درون جانها در گفت و گویست
خدایا تا گیاها سبز رویست
خضر در باغ و سبزه چشمه جویست
دوچشمش گفت: «کابرو فتنه جویست
حقیقت کج نشین و راست گویست.»
دو مژگان گفت:«با فایز حذر کن
که خنجر دست ترک تندخویست»
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.