مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر دوم
»
بخش ۶۳ - از خر افکندن ابلیس معاویه را و روپوش و بهانه کردن و جواب گفتن معاویه او را
گفت هنگام نماز آخر رسید
سوی مسجد زود می‌باید دوید
عجلوا الطاعات قبل الفوت گفت
مصطفی چون در معنی می‌بسفت
گفت نی نی این غرض نبود تو را
که بخیری ره‌نما باشی مرا
دزد آید از نهان در مسکنم
گویدم که پاسبانی می‌کنم
من کجا باور کنم آن دزد را
دزد کی داند ثواب و مزد را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت نماز و طاعت اشاره می‌کند. او یادآور می‌شود که باید به‌سرعت به سوی مسجد رفت و به انجام کارهای نیک قبل از فوت زمان توجه کرد. اما در ادامه به این نکته می‌پردازد که فقط انجام عبادت کافی نیست و باید نیت پاک و درست نیز داشت. او با مثالی از دزد صحبت می‌کند که نمی‌توان به او اطمینان کرد، چرا که دزد چگونه می‌تواند نسبت به ثواب و پاداش اعمال آگاه باشد. در نهایت، پیام شعر تأکید بر لزوم نیت خالص و آگاهی در انجام عبادت‌هاست.
هوش مصنوعی: زمان نماز آخر فرا رسیده است، پس باید هرچه سریع‌تر به مسجد برویم.
هوش مصنوعی: سرعت بخشید به انجام کارهای خوب قبل از آنکه فرصت‌ها از دست بروند، زیرا پیامبر در این باره به روشنی صحبت کرده است.
هوش مصنوعی: گفت نه، نه، این هدف تو نبود که مرا در مسیر درست راهنمایی کنی.
هوش مصنوعی: از پنهان دزدی به خانه‌ام می‌آید و من به او می‌گویم که مراقبتی انجام می‌دهم.
هوش مصنوعی: من چطور می‌توانم به آن دزد اعتماد کنم؟ دزد که نمی‌داند پاداش و کیفر چیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.